Hét recept tegen haast en stress

Sinds we terug zijn van onze lange reis denk ik regelmatig terug aan Joël.

Joël runt een ezelboerderij in Corsica, maar hij is ook paardentandarts en hoefsmid en rijdt hiervoor het hele eiland rond. In mei deden we een week vrijwilligerswerk bij hem.

Joël is een harde werker. Dat kan je je misschien wel voorstellen. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat is hij in de weer. Bijna nooit neemt hij vakantie.

En toch was hij de rust zelve. Hij maande ons aan de dingen op ons gemak te doen.

“On a du temps.”

Dat was zo ongeveer zijn meest uitgesproken zin die week.

Nu alleen nog luisteren 😉

Op alles waar je mee te maken krijgt doorheen de dag, reageert het lichaam.

Het lichaam wil jou op die manier laten weten of het goed voelt in deze specifieke situatie, op deze plek, bij deze persoon, of niet.

De meeste mensen zijn het niet gewoon daarnaar te luisteren.

We zijn vooral geneigd onze acties te kiezen op basis van rationele besluiten.

Doe jij jezelf dit af en toe cadeau?

De laatste weken van onze lange reis zijn aangebroken.

Typisch zo’n periode om nog volop te genieten, maar ook om terug te blikken en al vooruit te kijken.

Lessen voor een leven zonder strijd

De auto voert ons langs kronkelige wegen steeds dieper de bergen van Corsica in. Eindeloze bossen, besneeuwde toppen, achter elke bocht weer een verrassend uitzicht.

We herademen.

Hier hadden we zin in!

Na wekenlang aan de kust te hebben doorgebracht, geven de bergen toch weer een totaal ander gevoel.

Over kiezen voor vrijheid en de hulp van vlinders hierbij

We kwamen terug van een wandeling en ik ging zitten in één van onze kampeerstoeltjes, in de schaduw van een boom. Koel drankje erbij, en mijn boek. Na een paar bladzijden merkte ik echter dat ik niet las omdat ik wílde lezen, maar vanuit een soort van onrust.

Nu ik lang op reis ben, hoeft er in principe niets.

Zou je denken.

En toch ben ik, zelfs op reis, niet vrij van innerlijke verwachtingen. Merk ik.

Over loslaten, reizen en thuiskomen

Het is zover.

We vertrekken!

Hoe kom je dan van droom naar daad?

Dit najaar vierde ik het eerste jubileum van het door mezelf vormgegeven coachtraject “Word kapitein op je eigen schip”. Vijf jaar geleden zag het het levenslicht en begonnen mensen aan hun opleiding tot kapitein. Zo’n 120 mensen zwaaiden ondertussen af. 🙂

Er ontstond een ideetje…

Ooit (…in een ver, ver verleden…) toen ik 20 was, wilde ik alleen op reis. Ik besloot 14 dagen door Frankrijk te reizen op mijn eentje. Voor de invulling van de reis had ik geen plan. Na 2 dagen in Avignon ben ik op de TGV terug naar huis gestapt.

Ik vond het doodeng.

Breng schaamte en onzekerheid aan het licht

Welke kanten van jezelf wil je het liefst verborgen houden?

Hoe wil je liever niet dat mensen je zien?

Wat vind je minderwaardig aan jezelf?

Waar schaam je je voor?