Stil geworden
Dans
1 reactie
Auteursarchief: Lotte Sansen
Ode aan een leven
Leef, zei je, leef en verbind.
Je zei, kies, kies en ga ervoor, je wint hoe dan ook.
Durf, heb lef, toon moed, geef en ontvang met open armen. Dat zei je allemaal.
Doe het gewoon, dat toonde je, doe waar je in gelooft.
En lach, dans, eet, bouw, vertrouw.
Wild, vol overgave, dapper en vol liefde, zo leefde je.
Je leefde het leven, verslond het, genoot van z’n geneugten.
Zo leefde je het leven, want daar hing het van af.
Geniet ervan, liet je nog weten. En toen ging je.
Je rimpelt na, lieve Marc, in elke cel van mijn ziel.
Als nomaden
Verblind als we zijn
Door gehaast toekomstnagejaag
Verkrampt als we zijn
Door willen vasthouden, weten en beheersen
De wortels van Mindfulness en Voice Dialogue…
“In een grote tempel ten noorden van Thailands oude hoofdstad Sukotai stond eens een enorme en oeroude lemen Boeddha. Lees verder
Als de wind van verandering waait…
“Als de wind van verandering waait, bouwen sommigen een muur, anderen een windmolen. Hier bouwen we aan windmolens.” Lees verder
Totale zelfacceptatie
Besef je wat dat betekent? Lees verder
De kinderen van Myanmar
Toen ik in Myanmar was, waren daar ook de kinderen. Zij horen erbij. Hun ouders zijn liefdevol en laten hen weer los. Ze krijgen op een heel natuurlijke manier een plekje in de wereld. Lees verder
Boerenverstand
Het is niet makkelijk om duurzame keuzes te maken. Die gedachte komt in me op terwijl ik Albert Heijn kaas over mijn bord tortellini’s strooi. Lees verder
Treinkramp
Ik ben onderweg van een weekendje België terug naar Amsterdam, op het laatste stuk nu, de trein rijdt rechtstreeks door naar z’n eindbestemming. Het afgelopen uur twee krappe aansluitingen gehaald. Rust. Iets in mij ontspant zich. Lees verder
Lieve Hild
Lieve Hild,
Afgelopen donderdag heb jij heel bewust de stap uit je leven gezet. In alle rust en omringd door de mensen die je zo dierbaar zijn, heb je afscheid genomen van deze wereld. Nog veel te jong werd je lichaam zo ziek dat het einde heel snel dichterbij kwam. Je besloot zelf dat je je geest niet in die mate wou laten vertroebelen door medicijnen dat je het leven niet bewust meer zou kunnen meemaken; en dat je er dan liever eerder een punt achter wou laten zetten. Lees verder