Feelings don’t need to be healed
They need to be held

~ Jeff Foster

Toen ik bovenstaande quote onlangs tegenkwam, viel ik even stil.

Al jaren vormt deze wijsheid het fundament van mijn werk als mindfulnesstrainer. En toch is het voor mij telkens weer een welkome reminder.

Ook ik wil mijn moeilijke gevoelens nog steeds het liefst fiksen. Dat gaat vanzelf. Ik wil er namelijk van af.

Logisch toch?

En dus ga ik piekeren. Dat is mijn favoriete strategie. Ik pieker mezelf regelrecht in een nog grotere kramp.

Als ik me onzeker voel, of angstig, boos of verveeld. Dan draait mijn hoofd overuren op zoek naar een oplossing.

Ik vind het vaak veiliger om te denken dan om te voelen.

Heb jij dat ook?

Of misschien zoek jij liever afleiding. Een andere veelvoorkomende strategie om niet te hoeven voelen :-).

En toch horen gevoelens er gewoon bij, of wij dat nu leuk vinden of niet.

De hele dag door worden we getriggerd door vanalles. Door dingen van buiten ons: de blik van een collega, een uitspraak van onze partner, een mail met vervelend nieuws…, en van binnen ons: een herinnering of gedachte over iets wat zou kunnen gebeuren.

Zo worden er natuurlijk gevoelens veroorzaakt.

In de mindfulnesstraining noem ik dat single trouble. Het is gedoe dat inherent is aan het leven. Sommige zaken voelen prettig en andere onprettig. Daar kunnen we niet onderuit. We zijn namelijk geen gepantserde robots.

Maar onze reactie op deze gevoelens is niet altijd constructief…

We willen ze meteen fiksen, of gaan ze uit de weg.
En gooien daarmee olie op het vuur.

We worden nog angstiger door te piekeren.
Nog bozer door de ander (al dan niet in gedachten) uit te foeteren.
Nog verdrietiger door onszelf er eindeloos aan te blijven herinneren wat we missen.
Nog eenzamer door weg te vluchten in absorberende activiteiten.
Nog gestresseerder door alles zo goed mogelijk voor elkaar te willen krijgen.

… Vul gerust zelf verder aan 🙂

Herken je dat?

Van de single trouble die bij het leven hoort maken we op die manier zelf double trouble.

Door onze automatische manier van omgaan met gevoelens raken we nog dieper in de knel. We richten schade aan bij onszelf en soms ook bij anderen.

Dat gaat dus allemaal automatisch, als we niet opletten.

En hier is het geheim:

STOP

Neem een moment en voel de hitte van het vuur. Gooi er geen olie op.

Voel eerst eens voor je besluit hoe je gaat reageren. Maak je vertrouwd met voelen.

Ontdek dat je niet ten onder gaat door angst, verdriet of boosheid te voelen tekeer gaan in jezelf.

Dan zal je ook ontdekken dat gevoelens vaak helemaal geen reactie nodig hebben.

Een kind kan soms heel boos zijn, bang of verdrietig. En meestal heeft het enkel een aanwezige ouder nodig om dit te mogen beleven en uiteindelijk tot rust te komen.

Feelings don’t need to be healed
They need to be held

En als er toch reactie nodig is, dan krijg je door even halt te houden de kans om op een wijze en zorgzame manier te reageren.

Dus wees niet bang van je gevoelens.

Dan blijf je zelf gezond, en draag je bij aan een gezonde omgeving.

Ook ikzelf kan er nooit genoeg aan herinnerd worden.

Kleine oefening in voelen:

Stop af en toe waar je mee bezig was en vraag je af:
Voel ik iets?
Is er spanning? Blijheid? Boosheid, verdriet of bezorgdheid? Rust?

Neem een paar minuten.

Waar voel je het in je lichaam?
Hoe voelt het precies?

Leg je hand op die plek of op je hartstreek.
Zeg er innerlijk “ja” tegen.
Zeg: “ja, laat het me maar voelen”

Ga zo een zorgzame relatie aan met je gevoel.
Stop na een paar minuten. En ga door met je dag.

Doe deze oefening regelmatig, zeker als je iets voelt :-).