Een droom
De laatste jaren beginnen we op vakantie steevast te dromen over meer. Langer reizen. Ons voor een tijdje losmaken van ons geregelde leven in Gent.
De voorbije jaren draaide dat gedroom ook steevast op niets uit. Eenmaal terug, nam de dagelijkse gang van zaken ons weer mee. Weg droom. Terug in de koelkast tot de zomer erna.
Dit keer liep het anders.
Het koelkast-scenario was zo voorspelbaar geworden, dat we onszelf te slim af waren en besloten een knoop door te hakken vóór we terug voet op Belgische bodem zouden zetten.
En dat deden we.
Resultaat: een besluit.
We gaan op reis.
We willen een tijdje langzamer leven.
In de natuur.
Onze buik achterna.
We willen mensen ontmoeten.
Onszelf ontmoeten.
We willen ont-moeten.
We willen beter leren leven.
We willen leren snuffelen.
Voelen.
Proeven.
Dansen.
Leven vanuit de buik.
Vanuit het hart.
We willen beter leren luisteren.
Écht luisteren.
Naar elkaar.
De plekken waar we komen.
En naar onszelf.
Naar wat er vanuit de stilte spreekt.
We willen ontdekken wie we zijn.
Wie we écht zijn.
Los van de voorgeschreven kaders.
We willen wat meer voeling krijgen met de essentie.
Je weet wel, met dat waar het eígenlijk om draait.
Eigenlijk.
We willen wat sterker worden.
Moediger.
Rijper.
Rijker.
Wijzer.
Vol-wassener.
Nee, je raadt het al: we gaan niet sightseeën.
We hebben geen toeristische ambities.
We willen gewoon op reis.
Waarheen?
Naar onszelf.
Naar elkaar.
Naar het leven.
De route ontvouwt zich wel.
We vertrekken in februari.
En blijven tot de zomer weg.
Wordt vervolgd!
Een heel dappere beslissing Lotte! Ik bewonder jullie.
Dat je mag vinden waar je naar op zoek bent x
Liesbeth
Proficiat Lotte, dat jullie jezelf te snel af waren en al konden anticiperen…dat jullie jezelf genoeg kennen om samen koers te kiezen… dat jullie de durf hebben om het in de wereld te gooien…
Prachtig. Ik wens jullie een wonderlijke reis. Naar de essentie, naar elkaar en naar alle geschenken die dit avontuur jullie brengt.
Liefde
Mijn lijf kraakt,
Nieren stuwen,
of treiteren mijn onderste wervels elkaar om mijn kloten te versmachten.
Er zal verzeker zand in mijn kop zijn belandt,
want atlas knarst en kreunt mijn schedel weg.
De zenuwen die mij stabiel zouden houden voelen verstorven.
Ze zwalpen langs de gezwollen gewrichten van mijn strot,
ze knellen mijn krachten,
zinderen door tot in t’bot
en tintelen in mijn toppen.
Als nu de eerste oerdruppel vanuit die donderwolk rechtstreeks op mijn fontanel knalt,
als voorbode van mijn gemoedstoestand,
nijpt de linker klep van mijn pomp nauwelijks nog dicht,
de modderdruk dimt,
mijn tikker slaat over van vier op drie en straft mijn zicht troebel,
het duizelt achter mijn kijkerkassen en daver overmeestert mijn maag,
ik zweef weg naar waan
en snak naar werkelijkheid.
Heel even maar,
maar te traag.
Tot alles bedaart.
Zoals altijd.
De stoot is gebroken
en ebt schuimend laf weg.
Ik voel terug alles,
denk ik.
Ik huiver nog even,
alsof t’wel weer goed zit.
En uit niets dan,
komt die warme zon,
par avion.
Van zo diep en ver verzonden,
dat de verstorven verpakking in flarden uiteenvalt om een gloeiend bericht te luchten.
Ongeschonden handschrift
en de verse geur van verlangen.
Alle verslokerde flarden van verleden dwarrelen er vanaf
en tussen mijn vingers blijft nauwelijks de blote boodschap hangen:
“D’amour et d’eau fraîche”
Wat goed Lotte!
Soms moet je durven verdwalen. 😉
Het gaat jullie vast veel brengen.
Superrrrrrr!
Zo mooi Lotte, zo wijs ….. Niets zo prachtigs als het her-ontdekken van je eigen levensrichting, jouw unieke levenspad, jouw bijzondere levensreis ….. Moge je het tenvolle beleven, diep gewaar zijn van elk moment.
Wens het je zo toe
Geweldig Lotte!! Een prachtig en krachtig besluit.
Veel geluk,
Liefs!
Heel goed van jullie; een dapper besluit. Veel liefs en vreugde, geluk en succes gewenst!
Mooi, zowel het plan als jouw woorden! Even wat langer ademruimte nemen. Een prachtige reis gewenst, innerlijk én in verbinding. En waarbij je verwachtingen loslaat, zien wat het brengt. (Wijze woorden van jou die me bijgebleven zijn van de eerste bijeenkomst van de mindfulnesstraining).
Veel geluk en moois! Katrien
Heel veel bewondering voor deze stap/beslissing!
Dat alles op je pad mag komen wat je hart beheerd.
Veel liefs
Pingback: Verwacht het onverwachte | Lotte Sansen – psycholoog, coach & mindfulnesstrainer – Gent