Ik las net een interview met Marianne Power, een Engelse journaliste. Ze schreef een boek over wat je allemaal (niet) kunt leren van stapels zelfhulpboeken lezen.
Waarom lezen we een zelfhulpboek?
Of evengoed: Waarom schrijven we ons in voor een training of nemen we contact op met een coach of psychotherapeut?
Omdat we willen veranderen natuurlijk :-).
De kernboodschap van haar verhaal raakte me omdat ik ze in mezelf herken én in zovele van mijn cliënten:
Net door jezelf per sé te willen verbeteren, raak je soms nog meer het spoor bijster.
Door namelijk te krampachtig te vinden dat je niet goed genoeg bent en dat je moet verbeteren, loop je gegarandeerd teleurstellingen op.
Je bent namelijk maar een mens, een irrationeel wezen met hardnekkige gewoontes, dat lang niet altijd gehoorzaamt aan de eigen wensen en verwachtingen.
Dus raak je teleurgesteld in jezelf omdat het niet goed genoeg lukt.
Je raakt ontmoedigd en denkt dat het hopeloos is.
Je raakt nog verder verwijderd van waar je heen wilde.
Dat ondervind ik zelf mijn halve leven al aan den lijve (want oh ja, psychologen zijn een vogel voor de kat wat dit betreft ;-)) en wat ik hierin heb geleerd is: het is een evenwichtsoefening.
Want ja, natuurlijk is het helemaal ok om jezelf te willen verbeteren als mens. Daardoor groeien we! We worden beter in wat we doen, fijner gezelschap, gelukkiger met onszelf.
Maar nee, wees daar niet te perfectionistisch in, want dat werkt alleen maar averechts. Carl Rogers, één van de meest invloedrijke psychologen van de 20ste eeuw, zei het ook al:
The curious paradox is that when I accept myself just as I am, then I change.
Het is gemeen eigenlijk hé, dat we als mensen zo gecompliceerd in elkaar zitten?! 🙂
Het is dus een subtiele dans.
Als je echt wil veranderen, dan is er naast die beweging naar buiten toe, naar hoe je het anders wil, sowieso een beweging naar binnen toe nodig.
Met die laatste beweging geef je jezelf de toestemming niet perfect te hoeven zijn.
Je leert jezelf te vergeven.
Door die beweging kan je ontspannen en komt er energie vrij.
Enkel met die beweging vind je de meest krachtige motor tot verandering.
PS: Er is absoluut niets mis met zelfhulpboeken lezen! Het was nota bene een zelfhulpboek dat me in 2004 voor het eerst deed inzien wat ik hier beschrijf en wat voor mij sindsdien een leidraad is geweest in mijn eigen leven en mijn werk met anderen :-).
Radicale aanvaarding – Tara Brach
Leer bij, en verwacht geen perfectie in het toepassen ervan. U weze gewaarschuwd ;-).