Over de niet te onderschatten impact van werk op je leven
In “Regrets of the dying” maakt Bronnie Ware verslag van haar onderzoek bij palliatief patiënten. Ze vroeg hen naar zaken waar ze spijt van hadden nu ze konden terugblikken op hun leven.
Haar onderzoek leidde naar 5 fundamentele verzuchtingen waar wij veel van kunnen leren.
Ik wil je meenemen in 2 van haar bevindingen die aantonen hoe belangrijk de rol van werk is in het opmaken van die balans.
Eén van de vijf meest voorkomende spijtbetuigingen was:
“Ik wou dat ik minder hard gewerkt had.”
Dat zal je misschien niet helemaal verbazen.
De belangrijkste reden waarom dit antwoord zo vaak gegeven werd, was dat het harde werken veel ruimte had ingenomen. Ruimte die ze achteraf gezien liever met hun kinderen en partner hadden doorgebracht.
Ik ontmoet als loopbaancoach veel mensen die hard werken. Ze werken vele uren in de week.
Soms omdat ze hier bewust voor kiezen, omdat het hen zoveel voldoening brengt.
Soms ook uit gewoonte, of omdat ze denken dat het zo hoort, omdat het van hen verwacht wordt, of omwille van de financiële beloning.
Geen enkele reden hoeft verkeerd te zijn.
Hoe hard werk jij en is dat een bewuste keuze waar je ook helemaal achter staat?
Maar werk is meer dan het aantal uren dat je eraan besteedt.
Een tweede veelvoorkomende spijtbetuiging uit Bronnie Ware haar onderzoek is:
“Ik wou dat ik de moed had gehad om mezelf trouw te zijn in het leven, en niet het leven te leiden dat anderen van me verwacht hadden.”
Ben jij in het werk dat je doet trouw aan jezelf?
Ben jij in het werk dat je doet de mens die je wil zijn?
Om écht voldoening te halen uit je werk, is het belangrijk dat jouw werk en jouw waarden en talenten die je wil ontplooien op één lijn zitten.
We besteden namelijk vele uren aan ons werk, dus heeft het een grote impact op ons levensgeluk.
Het kleurt ons leven.
Het kan ons verbitterd maken, onverschillig of uitgeput, aftellend tot aan het pensioen.
Of het kan ons doen openbloeien, zin geven, gelukkig maken, voldoening geven.
Je hoeft niet tot het eind van je leven te wachten om de balans op te maken.
Stel je eens voor dat jij aan het einde van je leven bent gekomen en je mijmert over de rol die jouw werk heeft vervuld.
Sta daarbij even stil bij de volgende vragen. Wat hoop je dat je antwoorden zullen zijn?
Wat voor iemand ben je geweest in je werk?
Welke talenten heb je tot ontplooiing gebracht?
Welk soort collega of leidinggevende ben je geweest?
Welke waarden stonden centraal in je werk?
Wie of wat is er beter geworden dankzij jouw werk?
Hoe hard heb je gewerkt?
Voor Stephen Covey, auteur van “De 7 eigenschappen van succes in je leven”, is het één van zijn belangrijkste basisprincipes:
Begin met het einde voor ogen.
Dat zou jij ook kunnen doen.
Niet zomaar leven op automatische piloot.
Maar beseffen wat écht belangrijk voor je is.
En daarnaar leven.
Elke dag.
Helemaal akkoord lotte!!
Mooi, lieve Lotte. Toevallig (of niet) moest ik vorige week nog aan ‘The regrets of the dying’ denken. Misschien daarom dat is gisteren besloten heb wol te halen om sokken te breien.
Haha, fijn Patrick!!! 🙂