Deel 2
De blik van de ander
Hoe je los kan komen van het juk van de vermeende verwachtingen om je heen
Als jij geen prioriteiten stelt voor je leven, doet iemand anders dat wel.
~ Greg McKeown
“Wat zullen ze van me denken?”
Ik hoor het mijn cliënten zo vaak zeggen, en het klinkt ook regelmatig in mijn eigen gedachten. Het oordeel van de ander hangt als het zwaard van Damocles boven veel van onze hoofden.
Zo kan dat dreigende oordeel het ons moeilijk maken op te komen voor onszelf, “nee” te zeggen, onze mening te geven, grenzen te stellen, onze eigen keuzes te maken…, want wat zal de ander van me denken als ik dat doe?
En dus stellen we onze eigen behoeften, gedachten of verlangens op de laatste plaats.
Wórden we eerder geleefd, dan dat we dat zelf doen.
Laten we ons beroven van onze vrijheid door de blik van de ander.
De reden waarom we dat doen heb ik in mijn vorige artikel al beschreven:
We willen het risico niet lopen om niet geaccepteerd te worden. Het is veiliger onszelf te verloochenen dan iemand anders voor de borst te stoten.
Helaas is dat dweilen met de kraan open natuurlijk, om de hele tijd aan andermans verwachtingen te voldoen. En uiteindelijk zullen we er niet eens in slagen…
Het maakt ons moe, en vervreemd van onszelf.
Vaak weten we wel dat dit speelt, maar lukt het niet er iets aan te veranderen.
Het lijkt wel sterker te zijn dan onszelf.
Is dit een pleidooi om enkel aan jezelf te denken?
Natuurlijk niet.
Het geeft veel voldoening om iets voor een ander te kunnen betekenen!
Maar ik heb het over vrijheid.
De vrijheid om te kiezen.
Voor jezelf als dat nodig is. Of voor de ander als dat jouw prioriteit is op dat moment.
Keuze.
Dat is heel wat anders dan niet anders kunnen dan jezelf wegcijferen in bepaalde relaties.
Bij je baas bvb. Of collega’s. Of bij je (schoon)ouders, je partner, kinderen of bepaalde vrienden.
In het eerste geval word je als een marionet bestuurd door je innerlijke pleaser.
In het tweede geval sta je zelf aan het roer van je schip.
In welke relaties vind jij het moeilijk om tegen de verwachtingen in te gaan?
Eerst en vooral: Je bent heel normaal :-).
Het is absoluut niet leuk om mensen teleur te stellen en in sommige gevallen is het ronduit spannend.
“Nee” zeggen betekent het risico lopen dat de ander ontgoocheld, gekwetst of kwaad zal reageren. Zo is dat. Zeker als iemand het gewoon is om alles (van jou) gedaan te krijgen.
Heel normaal dus dat je dat liever niet doorbreekt.
Op de langere termijn betekent “nee” zeggen echter vaak dat je er respect voor terugkrijgt.
Respect omdat je je grenzen stelt en daarmee toont dat je je tijd en je energie heel waardevol vindt en die ook bewust wil besteden.
Stel je voor dat je “nee” zou zeggen tegen je baas om iets in het weekend af te werken omdat het weekend voor jou “family”-time is en je daar niet zomaar van af wil wijken.
Of “nee” tegen een vriendin omdat je merkt dat je tijd nodig hebt voor jezelf.
Of “nee” tegen een klant/student/cliënt/ouder/leerling… die je na 18u nog belt of mailt en het bericht tot de volgende dag onbeantwoord te laten…
Je leven wordt terug van jou!
Tijd voor een experiment.
Waar ga jij “nee” tegen zeggen?
Waarvan weet jij eigenlijk dat je er beter “nee” tegen zegt, terwijl je jezelf toch vaak “ja” hoort zeggen?
Het “nee”-repertoire
Greg McKeown beschrijft in zijn boek “Essentialisme” 8 manieren om het jezelf makkelijker te maken om vriendelijk “nee” te zeggen.
- Reageer niet meteen.
Laat het even stil na het verzoek van de ander. Neem de tijd om je beslissing te maken. Zeg gewoon even niets. Tel tot 3 voordat je je oordeel velt.
Of neem de telefoon niet op en denk eerst even na. - “Nee, maar…”
Zeg nee, maar doe een tegenvoorstel. Bvb “Op zaterdagmorgen wil ik graag tijd doorbrengen met de kinderen, maar de week erna vinden we misschien wel een moment.” - “Ik ga even in mijn agenda kijken en neem dan contact met je op.”
Op die manier geef je jezelf de tijd om even na te denken en uiteindelijk te antwoorden dat het helaas niet zal lukken i.p.v. je op het moment zelf onder druk gezet te voelen om “ja” te zeggen. - Stel een automatisch e-mailbericht in op de momenten dat je je op iets anders wil kunnen focussen.
Op die manier hoef jij niet telkens te checken of iemand je nodig heeft en weet de mailer waar hij/zij aan toe is. Je kan hetzelfde doen met je voicemail en je (werk)telefoon uitzetten. - Zeg “ja” en vraag meteen erna “Welke andere prioriteit zal ik er dan voor opgeven?”.
Dit is een goeie om uit te testen op je leidinggevende. Je laat op die manier weten dat je tijd niet eindeloos rekbaar is en dat je goed werk wil leveren, dus dat er iets anders zal moeten wachten of doorschuiven als je het gevraagde erbij neemt. - Zeg het met humor.
Blijf bij je eigen stijl daarin. - Zeg “Van mij mag je X. Dan ben ik bereid om Y.”
Bvb “Ik kom de haag niet snoeien voor je. Maar van mij mag je wel mijn snoeischaar lenen, dan ben ik bereid om je wat instructies te geven hoe je het kan aanpakken.” - Zeg “Ik kan niet, maar misschien is X wel geïnteresseerd.”
Jij bent namelijk meestal niet de enige persoon op de wereld die van nut kan zijn voor degene die hulp nodig heeft.
We moeten het langzame “ja” en het snelle “nee” leren.
Misschien wil je er wel mee experimenteren.
Omdat je wat beter voor jezelf wil leren zorgen.
Omdat je wat vrijheid terug wil.
In eerste instantie voelt het misschien onwennig of maakt het je onzeker. Maar na een tijdje zullen de mensen het gewoon geworden zijn. En jij ook.
Even doorzetten dus :-). Wees mild voor jezelf.
Succes!!
Voel jij jezelf ook vaak buigen onder “de blik van de ander”?
Wil je hulp bij het vinden van vrijheid tegenover deze en misschien nog andere uitdagingen in jezelf?
Dan is dit misschien iets voor jou:
Diepgaand coachtraject
WORD KAPITEIN OP JE EIGEN SCHIP
Vraag gerust een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek.
Pingback: Gefocust op wat fout zit | Lotte Sansen – psycholoog, loopbaancoach & mindfulnesstrainer – Gent