Focusing stelt ons in staat een goed luisteraar voor onszelf te zijn. Het doet ons ontdekken dat de antwoorden op onze vragen binnenin onszelf verborgen liggen en dat enkel goed luisteren nodig is om die boodschappen te ontcijferen.
Onze mentale vermogens nemen voor de meeste mensen een grote plek in in het leven. Terecht, want we kunnen er ontzettend veel mee verwezenlijken. Als we echter emotioneel vast komen te zitten, dan kunnen we die emoties niet zomaar “wegdenken”. We kunnen ze proberen te relativeren, analyseren, minimaliseren, om te praten met logische tegenargumenten. Soms helpt dat even. Maar dat is eigenlijk niet wat ze nodig hebben om hun greep los te laten.
Wat ze wel nodig hebben is iets wat de meesten van ons niet hebben geleerd. Gevoelens hebben het nodig beluisterd te worden, niet enkel “overdacht”. Ze willen recht in de ogen gekeken worden, ze willen dat we hun boodschap snappen en serieus nemen. Emoties die oprecht door ons gezien worden, zullen veranderen, in beweging komen, ontspannen.
Focusing is een manier om die actieve relatie aan te gaan met onze gevoelens, zonder dat ons hoofd zich er telkens betweterig mee komt bemoeien. Het is een methodiek die ontwikkeld is door de Amerikaanse psychotherapeut Eugene Gendlin in de jaren ’70. Hij deed een grootschalig onderzoek naar de effectiviteit van psychotherapie en ontdekte dat mensen die baat hadden bij psychotherapie iets heel belangrijks gemeen hadden: ze waren in staat rechtstreeks in contact te staan met hun gevoelens, en meerbepaald met de manier waarop die emoties zich lieten voelen in het lichaam. Als antwoord hierop ontwikkelde hij een systematische methode om mensen deze vaardigheid aan te leren.
Focusing is dus een manier van luisteren naar de taal van het lichaam waar emoties opgeslagen liggen. Mindfulness en focusing.